Tasını tarağını toplayıp gözlerimden giden uykuya tek kelime etmem bundan sonra. Ben onu beklemekten sıkıldım, o beni bekletmekten asla! Günlerce iç güveysinden hallice bir halet-i ruhiye içinde bıraksa da beni uyku mahmurluğum, olsun. Akıllıya gerek uyku, ben gibi deli varsın uykusuz dursun.
Zaten ne demiş Hayyam;
Tuttu bu ak saçımla beni sevdanın tuzağı,
Yoksa şimdi ben nerede, nerede şarap bardağı?
Sabır bir gömlek dikti, onu da zaman yırttı.
Akıl bir tövbe verdi, bozdu yarin dudağı!
Buraya nasıl bağladım ben de bilmiyorum. Yine de güzel dörtlük.
26/02/2011 04.00
0 yorum:
Yorum Gönder