Akla Giren Şemsiye, Pembeyse Unutulmaz!

Fark ettim de yeniden o tuhaf duygusallığım geri geldi. O kadar da demiştim, düş yakamdan diye. Ne zaman ondan kurtulur gibi olsam bir şeyler keskin bir viraj alıyor hayatımda. Oraya buraya savruluyor kahkahalarım. Bulutlar kuruyor bembeyaz olana kadar. Oysa ben yağmur altında ıslanmaya bayılırım! Tabii başımın üzerinde pembe bir şemsiye varsa...

Ah, pembe şemsiye demişken... Evet, aklım hâlâ o kalitesiz ama pahalı şemsiyede. Hayallerime engel olan ve adına para denen şey, vicdan azabı çekiyor musun sen de? 

Hayallere dokunacaksa eğer, kalitesiz bir hayata pahalı bedeller ödemek gerek belki de. Yahut asla hayal kurmamayı öğrenmeli. 

Hayat, hayal edebildiğimiz kadar güzel değil mi?

Öyleyse istiyorum o pembe şemsiyeyi!


10/01/2011 10.00