Belki de her şeyi olduğu gibi bırakmak lazımdı. Büyü bozuldu, araba bal kabağına döndü. Saat gece yarısını çoktan geçti ve tüm günah keçileri başıma üşüştü. Şimdi, ışıkları kapatıp kendimle başbaşa kalma vakti. Futursuzca ve hatta "gerçekten" umursamayarak!
16/12/2010 10.00
0 yorum:
Yorum Gönder