Oysalarım

Oysa masallardan farksızdı hayat: Bi' bakmıştık; var oluvermişti karın altında bir kardelen, bi' bakmıştık; alıvermişti nefesimizi -sorgusuz sualsiz- 'Can Veren'.

Oysa masallardan farksızdı hayat: Bir varmış bir yokmuş arasındaki mesafe kadar sürdü ömürlerimiz. O mesafe kimi zaman bir asırlıktı, kimi zamansa açılıp kapandı sadece gözlerimiz.
Oysa hayat bir masaldı aslında: Renkli kitaplara sığdırdık hüzünlerimizi, boya kalemleriyle gülümsettik yüzlerimizi. Gözyaşları için silgiler kullandık ve her bir gözyaşını gökyüzüne bağladık. Bahar yağmurlarında çiçekler açardı ya hani ve o çiçekler pembeye boyanırdı hevesli hevesli?

Ah, bir tek pembe çiçek için, bir ömürlük gözyaşı eskidi!

Yetmedi...