18 Ekim 2011 Salı

Oysa Kimi Zaman...

...sadece sesini duymak yeterdi. 
İçim erirdi, en sıcak fırında günlerce beklemiş gibi. Gözlerimdeki ışık sönmezdi, sanki arkasında Güneş'in eli... Nefesim düzene girerdi, ruhum içine yaşamı çekerdi.

Oysa kimi zaman, sadece sesini duymak yeterdi.
Bilemezdim ki, ağzından çıkanların kulaklarıma zehir olacağını. Bilemezdim ki, sesinle gelen baharın kışa çalacağını. Bilemezdim, dilindeki aşk sözlerinin gün olup yalanlaşacağını.

Oysa kimi zaman, sadece sesini duymak yeterdi.

Nasıl bir bedel öedemekse bu, sesin bile bana çok geldi.

Sesini duymak yeterken kimi zaman, sesinle öldürdün beni.

Çaldı sesin nefesimi...

0 yorum:

Yorum Gönder

Bu blog dir.