Bu şehir; ıslak bütün taşları, hiç yaşanmamış aşkları, yersiz telaşları, mis kokulu aşları ve sessiz gözyaşlarıyla bile, sen kadar alamadı beni içine.
Bu şehir; tümden yıkıldı, yerle bir oldu, koca bir savaşın mutlak mağlubuydu ve kendi kendini çarmıha geren bir bilinmezin oğluydu. Yere düştü tüm heybetine rağmen, tutan olmadı elinden.
Bu şehir; kışın için için yandı, yazın en soğuk andı. Terlediğinde yelpazesi, üşüdüğünde şöminesi, umuttan yapılmaydı.
Kar yağdı üstüne, bu şehrin ayakları çıplaktı. Güneş yaktı sokakları, bu şehir bir ateş yaktı.
Canı sıkılıp blog yazarlığı modasına uymaya çalışanlardan değilim. Hatta uzunca zaman blog yazarlığı yapmaktan kaçtım. Bakmayın her yere kelimelerimi savurduğuma, ben yazılarımı oldum olası çok kıskanırım. Pembe Bigudi'nin oluşmasındaki asıl amaç, yazılarımla hayat bulabilmek. "Neden Pembe Bigudi?" diye soranlara da hak veriyorum. Duygusal Kızın İçli Blogu tadında birçok gamlı yaslı isim seçilebilirdi illa ki. Edebi içerikli, yazım kurallarına dikkat edilerek yazılmış yazılarla bezeli bir blog'dan öyle isimler beklenirdi değil mi? Bigudi kısmı bana kalsın, Pembe'den bahsedeyim ben. Yazmak ve pembe... İkisi de aynı huzuru getiriyor bana, ben istemeden. Düşündüm ki benim doyum almam için yaptığım işten, hem kalemim olmalı, hem de pembelerim... Burada pembe hayaller kurabilir, hayata farklı bir pencereden bakabilir, âşık olabilir, nefret edebilir, nefes alabilir, ölebilir, yeniden doğabilir ve hatta kaldığınız yerden devam edebilirsiniz. Bu blog'daki yazılar, yüreklere dokunma odaklı yazılmıştır. Ayrıca, hiçbir yazı izinsiz yahut kaynak belirtmeksizin kopyalanamaz, çoğaltılamaz. Bu şartlar altında, iyi okumalar herkese. Pembe hayallerim eşliğinde, renkli hayaller edinmeniz dileğiyle!
0 yorum:
Yorum Gönder