Yağmur yağmıyor sanki, gök yerle bir oluyor. Tüm sema bir olmuş, üzerime geliyor. Halbuki ben severdim yağmurları. Güneş gibi yakmazdı, o gibi dağıtmazdı. Huzur verirdi yağmur, temizlerdi ruhumu. Hangi sel alıp gitti, son kalan huzurumu?
Zaten beni ıslatan yağmur da değilmiş ki. Gözyaşlarımdan büyük afet yok artık şimdi.
0 yorum:
Yorum Gönder