22 Mart 2012 Perşembe

Sevgili Renkli Karalama Defterim;



Epeydir seni ihmal ettim. Pembe Bigudi'yi daha çok sevdiğimden değil inan, sadece onda daha sınırsız iç çekişlerim. Sen biraz kısa kesmeyi sevdiğinden, seninle dertleşmeyi ne zamandır beceremiyordum ben. Zaten bilirsin beni, bir yere yazsam ötekine yazmaya üşenir bu tembelin eli. 


Bugün doğum günüm ya hani...



Bugün buraya yazdığım ilk etiketli yazı, hayatı yaşamaya üşendiğimle alakalı. 


Oysa insan doğum günlerinde yaşamaktan zevk alır değil mi? Kendi içine kapanmaz benim gibi. Ve içine attıkları taşmaz aklının duvarlarından. Bulduğu her yere yazıp içini dökmek istemez yeni yaş alan. Mumlar üflenir, hediyeler verilir. Doğum günü, sadece o kişiye özel gibidir.


Gelir gelmez başını da şişirdim belki ama... Hüzün doluyorum doğum günlerimde ben ya! 


Bir insan yaşadığı tüm hüzünleri doğum gününden bilir mi?


Haksızlık ediyorumdur belki.


Kal sağlıcakla Karalama Defteri.


Renklerin soldu belki ama bugün benim doğum günüm ya hani... 


Öyle işte. Bir gün daha her günkü gibi... bitti.

0 yorum:

Yorum Gönder

Bu blog dir.